நேரத்தை வீணாக்காதீர்கள்

வசந்தகாலம் என எண்ணி பயணித்தேன் உன்னுடன்
இலையுதிர்காலமாய் எனை நீங்கிச் சென்றாய்
கருமுகில் சூழ் கார்காலமாய் கண்கள் நீர் மூழ்கிடக் கேட்டேன் திரும்பி வந்துவிடு என்று
சொல்லில் கோடை காலம் கம்பீரமாக என்னை விரட்டியது
இருந்தும் மீண்டுமொரு வசந்தகாலம் வராதா என 
துளிர்விட்டு உனக்காக காத்திருந்தேன்
கிடைத்தது உன் திருமணப்பத்திரிக்கை
மணப்பெண் என்று யாரயோ குறிப்பிட்டு
என் கண்ணீர் காற்றில் கரைந்து போனது
என் தவிப்பு தவிடு பொடியானது
என் நினைவலை உன்னைவிட்டு நிலைகுலைந்து போனது
காலங்கள் மாறி மாறி மாறிக்கொண்டே இருக்கிறது
ஆனால் என்னால் மட்டும் மறந்தும் மாறிவிட முடியவில்லை
இடி விழுந்த மரமாய் உணர்வற்று இருக்கின்றேன்
இனி எக்காலமும் என்னில் எந்த காலமும் நிகழாது
யாரும் தண்ணீர் ஊற்றி நேரத்தை வீணாக்காதீர்கள்