பெண்ணுக்குள் தேவதை

 

பெண்ணுக்குள் புதிதாய் ஓர் 

தேவதை பிறக்கின்றாள்

அவள் வர்ணமற்றவள்

அவள் உருவமற்றவள்

அவள் உணர்வுகளால் வர்ணம் கொண்டு

உணர்ச்சிகளாய் உருவம் கொள்கிறாள்

பெண்ணுக்குள் புதிதாய் ஓர் 

தேவதை பிறக்கின்றாள்

அவள் அன்பின் அர்த்தமாய்

அரவணைப்பின் அற்புதமாய்

அகத்தின் தேவைகள் தானாய் அறிந்து

அடுக்களையும் தாண்டி அபூர்வம் காண்பிக்கின்றாள்

பெண்ணுக்குள் புதிதாய் ஓர் 

தேவதை பிறக்கின்றாள்

அவள் கோபங்களில் அக்கறை

அவள் கண்ணீரில் ஏக்கம்

அவள் மௌனங்களில் விரக்தி

அனைத்தையும் மனமெனும் 

 பெட்டகத்தில் பத்திரமாய்

பூட்டிவைத்தே பொக்கிஷமாகின்றாள்

பெண்ணுக்குள் புதிதாய் ஓர் 

தேவதை பிறக்கின்றாள்

அவள் துடிதுடிக்கும் பட்டாம்பூச்சியின்

இறக்கைகளுக்கு ஈடாய் ப்ரியமானவர்களுக்காய் 

என்றும் துடித்துக்கொண்டு எண்ணத்தில் 

வாழ்க்கை நடத்துகின்றாள்

பெண்ணுக்குள் புதிதாய் ஓர் 

தேவதை பிறக்கின்றாள்

அவள் போலியாய் கபடநாடகம் நாவில் விஷம்

கண்களில் வேடம் பூண்டு நடமாடும் ஓநாய்கள்

மத்தியிலும் புத்தியாய் சுதாகரித்து

தன்நிலை மாறாத தைரியசாலியாகின்றாள்

பெண்ணுக்குள் புதிதாய் ஓர் 

தேவதை பிறக்கின்றாள்

அவள் மூர்க்கமான தன்நலவாதிகள்

ஈட்டியாய் குத்தும் கூரிய வார்த்தைகளுக்கும்

மனம் நெகிழும் துரோகச்செயல்களுக்கும்

லேசான புன்னகை வீசி கடந்து செல்கின்றாள்

பூலோகம் தாண்டி ஒரு இரயில் பயணம்

 பூலோகம் தாண்டி ஒரு இரயில் பயணம் 

இரு இருக்கைகள் மட்டும் கொண்ட இரயில் பெட்டிக்குள் அவனும் நானும் மற்றும் கொஞ்சம் காதலும்

முடிவில்லா பயணம் காணவே

முடிவிலியாய் தண்டவாளம் ஓடிட

வானுயர்ந்த சோலை குறுகிட

காதல் ஊர்வலமாய் இரயில் போகுதே

அவன் மார்போடு தலையை சாய்த்து

நான் பயணம் செய்யும் அழகைப் பார்க்க

பகலெல்லாம் சூரியனும் இரவெல்லாம் சந்திரனும்

மூச்செடுக்க வெகுதூரமோடி பின்தொடருதே

பூமியில் உள்ள தேடல்களைக்காண 

விண்மீன்களின் கோர்வையை பாய்விரித்தே

வெண்ணிலவை கட்டி பூமியில் நட்டுவைத்து 

ஜோடியாய்  நாம் போகிறோம் இந்த இரயில் பயணம்

என்னவனின் உறக்கம் கலையாது நீள

மடிமீது மிருதுவாய் தலைகோதி தாலாட்டிட  

ஆனந்த பைரவி ராகம் மீட்டிய தேன்சிட்டுகளோடு

நத்தை நகர்வலமாய் இரயில் போகுதே

காலமும் கடிவாளமிட மறந்துவிட

பாதைகளும் சிவப்பு கம்பளமிட்டு வரவேற்க

பக்கத்தில் பச்சைபசேல் தலையசைத்து வாழ்த்துக்கூற

பட்டாம்பூச்சிகள் இரயிலுக்கு பாதை காட்டுதே

மழைச்சாரலும் தேநீர் தந்து வழியனுப்பி வைக்க

மயில் தோகை தந்து துயில் எழுப்ப

மேகங்கள் வானிறங்கி துகில் கொடுக்க

காற்றோ காதோடு வந்து கூந்தல் சரிசெய்யுதே

தேனீகளும் தேன் சொரிந்து வாழிய என்றே 

வாழ்த்தியனுப்பும் பூலோகம்தாண்டி 

இரு இருக்கைகள் கொண்ட இரயில் பெட்டிக்குள் 

அவனும் நானும் மற்றும் கொஞ்சம் காதலும்

நாடோடிக்காதல்

நாடோடியாய் நானும் நீயும் 

நகரெல்லம் வலம் வருவோமா

ஒரு இரவு ஒரு பகல் தாண்டி 

பயணத்தை தொடர்வோமா

ஊரும் வேண்டாம் உறவுகளும் வேண்டாம் 

நமக்கு நாமாய் வாழ்வோமா

பாதி வழி் தொலைத்த வாழ்க்கைக்கும் 

மீதித்தூரம் வாழ்ந்திடுவோமா

போகுமிடம் சேரும் நபர் தெரியாத முகவரியைத் 

தேடித் தேடி அலைவோமா

நாடோடிக் காதற்புறாக்கள் போல் 

எல்லை தாண்டி பறப்போமா

பாய் விரித்து பல் இளிக்கும் நட்சத்திரங்கள் 

கண்மூடி எண்ணுவோமா

வான் கடந்த பயணத்திற்கு 

நட்சத்திரங்களை கூட்டிச்செல்வோமா

மழையில் குளித்து வெயில் உலர்ந்து 

புது நடை பயில்வோமா

காற்றைக்கொஞ்சம் இறுகப்பிடித்து 

தலையணை மெத்தை செய்வோமா

ஓடும் மேகங்களைத் துரத்திப் பிடிக்க 

விண்கான விரைந்து செல்வோமா 

காடு தாண்டி மலைகள் ஏறி் 

பயணத்தைத் தொடர்வோமா

சுடச் சுடச் தேநீர் மழையில் தெப்பமாய்

நனைந்துகொண்டு அருந்திடுவோமா

நெய்தல் மருதம் முல்லை கடந்து

நெடுந்தூரம் சென்றிடுவோமா

கைபேசி வீட்டில் விட்டு 

விரல்களால் பேசிச் செல்வோமா

போகும் பாதை தெரியாத கால்களுக்கு

கால்தடங்களை துணையாய் விட்டுச் செல்வோமா

தூங்கும் சூரியனை தட்டி எழுப்ப

சிகரம் தொட்ட உயரம் செல்வோமா

நிலவினை கைபிடித்து இழுத்து

வீடு திரும்பாமல் தடுத்திடுவோமா

வானவில்லின் வர்ணங்களைத்

திருடி உடை உடுத்திடுவோமா

பறவைகளுக்கும் விலங்குகளுக்கும்

நம் காதல் கதை சொல்லிடுவோமா

பசித்த வயிற்றை சமாதானம் செய்திட

பார்ப்பவர்கள் வீட்டிற்கு சென்றிடுவோமா

பிரியும் நேரம் வயிறும் மனமும் 

இன்பத்தில் நிரம்பி விடைபெறுவோமா

கடிகாரமும் தேவையில்லை 

நேரத்திற்கு கடிவாளம் போடும் 

அவசியமும் இல்லை

எந்தன் சொப்பனம் நீள நீள

நீயும் நானும் நாடோடிகளாய் 

அலைந்து காதல் செய்வோமா

காதலும் கடந்து போகும்

சுயமரியாதையை எங்கும்

விட்டுக்கொடுக்காத பெண்

வாழ்க்கையில் அடுத்தகட்ட நகர்வை 

எதிர்பார்க்காத ஆண்

இருவரிடையே என்ன உறவுதான் 

இருந்துவிடப்போகிறது?

வாழ்க்கையில் பிடித்தபாதையில்தான் 

செல்வேன் என்ற இறுமாப்பு

உடற்சோர்விலும் மனம் தளரா குறிக்கோள்

ஏதுமற்ற நிலையிலும் தன்நம்பிக்கை

நாதியற்ற நிலையிலும் 

யாரிடமும் வேண்டியே நாடிச்செல்லா

அழகிய பெண் திமிர் அவள் யாழினி

திறமையும் அறிவும் தேடாத சமூகமிது

பணமும் அரசியலும் சூழ்ச்சிசெய்யும் காலமிது

பள்ளங்களில் சறுக்கிவிழ 

பாதை நீள முட்கள் கொண்டு

ஓட்டப்பந்தயம் நடத்தும் வேடிக்கை மனித மிருகங்களிடம்

தாக்கப்பட்ட இதயத்தை தானே மருந்திட்டு

மீள் சுழற்சிக்கு தயாராகின்றாள்

அவளிடமும் ஆயிரம் கவலைகள் உண்டு

கண்ணீருக்குள் கதைகளுண்டு

சாதாரண பெண்களைப்போல் காதலும் காமமும்

கிடைத்துவிடாதா என்ற ஏக்கமும் உண்டு

இருந்தும் அவளை ஏதோ ஒன்று தடுக்கிறது

அது அவளின் தனி அடையாளத்திற்கான அங்கீகாரம்

இத்தனையாய் சொல்லப்படும் அவள் என்ன இரும்புமனிசியா?

மனமற்று இரும்புத்திரையில் இதயம் கொள்ள?

அவள் தோள் சாயவும் 

நம்பிக்கையாய் அருகில் அமர்ந்து 

ஓர் சில வார்த்தை கேட்கவும்

இதமான பெயர் அற்ற ஓர் உறவுதான் 

அவன் கதிர்

தன்நம்பிக்கையில் சுற்றும் 

பெண்ணியவாதி அவள் 

மனம் சாய்த்து கதை சொல்லவும் 

உறவற்ற ஓர் ஆண் உருவம் அவன்

காதலன் கணவன் நண்பன் என்ற வட்டம் தாண்டி

இதமான இந்த உறவுக்கு தமிழ் இலக்கணத்தில்

வழங்கப்பட்ட மொழி எதுவோ?

அவள் மனம் அறியது ஒரு நிமிடம் அவன் கரம் பற்றி கடிகாரமுள்ளாய் கடக்கின்ற நொடிக்குள்

ஏதோ அவன் வரவில் சாதித்தவளாய் நன்றியுடன் ஒரு புன்னகையில் கடக்கும் இருவருக்குள் 

இந்தக் காதல் என்ன அதுவும் கடந்து போகும்