அகிலத்தோனே அன்பின் மதனனே
அருகில் நீ இருக்க
எனக்கு வேறு என்னதான் வேண்டும்
அச்சம் மிகுந்த சூழலில் நான் இருக்கிறேன்
என்று இறுக என் கரங்களை அணைத்துக்கொள்வாய்
பற்றும் உன் கரங்களில் பதிந்த என் கைரேகை
உன்னில் என் விதியைக் கோர்த்திட
எனக்கு வேறு என்னதான் வேண்டும்
தனிமையில் பிதற்றிடும் போதை
தலைக்கேற நடுக்கத்தில் இதயம்
இரண்டுமுழம் வெளியே பதபதைக்க
உப்பிப்போன வியர்வை விழியருகே
கண்ணீராய் உருவெடுக்கமுன்
தோள்பற்றும் உன் இரு கரங்களிலும்
தன்நம்பிக்கை கொடி படர வைத்திடும்
நீ இருக்க எனக்கு
வேறு என்னதான் வேண்டும்
கடக்கும் கரடுமுரடான கடினமான
பாதையில் இரயில் தண்டவாளங்களாய்
தூரதேசம் போகும் நெடும்பாதை
வழி மாறி தடம் புறழும் கணமெல்லாம்
முன்னுமில்லாமல் பின்னுமில்லாமல்
என்னோடு எடுத்துவைக்கும் ஒவ்வொரு
அடியிலும் மலரும் ரோஜா புஸ்பத்தின்
மென்மை பாதங்களில் உணரவைக்கும்
நீ இருக்க எனக்கு வேறு என்னதான் வேண்டும்
ஆயிரங்காரணங்களால் முறிந்துபோகும்
உறவில் அன்பால் சமச்சீர்நிலை
அளக்கும் அளவுகோல் விருசபர்வா
சர்வஜனாய் என்னை நேசத்தால் நெசவு செய்யும்
நீ இருக்க எனக்கு
வேறு என்னதான் வேண்டும்
No comments:
Post a Comment
Your concern is appreciable. Thank you for the review