யசோதராக்களின் கனவு

மின்னும் வேகத்தில் எத்தனை பேர் சூழ்ந்து 

சூழ்ச்சி வலை பின்னினும் இலக்கு ஒன்றை 

மட்டும் மனக்கண் முன் நிறுத்தி அவ்வலைதனை 

தகத்தெறிய காற்பந்தாட்ட பூமியில் கட்டைக்கால் 

காற்சட்டை முட்டி மேல் முழம் ஏறி சமூகத்தடை 

விலக்கத் தெரியாமலே அழிந்துபோகின்றன 

பல யசோதராக்களின் கனவு

வெள்ளைமுகம் தலைகாட்ட செங்கதிரோன் 

தலை சாய்க்க தேவைகள் காரியங்கள் பல 

ஆற்ற ஆண்துணையற்ற அங்கையர்க்கன்னி 

ஓரடி வாசற்படிதாண்டுதலில் கதி கலங்கிப்போகும் 

பெண்மையின் கற்பு பல அவச்சொற்களில் இருந்து 

அழிந்துபோகின்றன 

பல யசோதராக்களின் கனவு

காதல் கனவுகள் கல்லறைச்சுமைதாண்டி 

நீண்ட தூரம் பயணிக்க சாத்தானாகினும் 

ஒரே சாதியைத் தேடித் தேடி வேட்டைக்கு 

அனுப்பும் புள்ளிமான்கள் பல மனதால் 

உடலால் இரையாகி சுகமற்ற நோயில் வாடினும் 

இன்னும் அப்பன் அம்மை பிடியில் அழிந்துபோகின்றன 

பல யசோதராக்களின் கனவு

ஆடவன்  தன் சுகம் தேடி சலனம் தீர்க்க எத்தனை 

படி ஏறி இறங்கினாலும் பத்தினியாய் இவள் 

உடலைப் பட்டினி போட்டு பத்தியம் காப்பினும் 

பல் இழிக்கும் பல பங்காளிக்கூட்டம் சீண்டலுக்கு

பதில் மொழி கூறி மறுமணத்திலும் விவாகரத்திலும் 

கேலிப்பேச்சிற்கு தலைகுனிவதில் அழிந்துபோகின்றன 

பல யசோதராக்களின் கனவு

கற்பித்தலும் வியாபாரமாகிட கரும்பலகைகள் 

கூட தரம் பார்த்திட இலஞ்சங்கள் ஊழல்கள் 

தலைவிரித்தாட காஞ்சவன் பாலியல் இலஞ்சங்கள் 

பரிசாய்க்கேட்டிட  விண்வெளியில் பறக்கும் கனவுகள் 

விண்ணிலிருந்து விழுந்து மடிந்திட

அழிந்துபோகின்றன 

பல யசோதராக்களின் கனவு

அனைத்தும் துறப்பதில் மனம் கொண்ட புத்தன் 

தூக்கத்தில் யார் அறியாமலும் தன்சுமைகளில் 

இருந்து விடைபெற்று  ஞானம் பெறுவதில் மட்டும் 

சிந்தை கொண்ட ஒருகணம் குழந்தை குடும்பம் 

கடமைகள் மறந்து தன் சுகம் தன்நலன் கருதி 

வீட்டை விட்டு வெளியேறியிருப்பின் அவளை 

வேசி என்றே நாமம் சூட்டியிருக்கும் இந்த உலகின் 

மூர்க்கத்தால் அழிந்துபோகின்றன 

பல யசோதராக்களின் கனவு

புற்றுநோயாளியின் கர்ப்பம்

உயிர்ப்பிணைப்பில் இன்று ஒரு முடிச்சு

புதிதாய் இடப்பட்டதாக ஒரு சிறு உணர்வு

அதற்கு ஆதாரமாய் தள்ளிப்போன பல நாட்கள்

மயக்கம் மற்றும் வாந்தி

வைத்தியரின் ஆலோசனை தெய்வத்தின் வாக்காய்

காதில் ஒலிக்க கையில் இருந்த ஆதாரச்சான்றிதழில் 

புலன் செலுத்தப்பட்டு ஒருவகை மயக்கநிலை அடைந்திருந்தேன்

மருந்துமாத்திரைகளும் தடுப்பூசிகளும் என்

சின்னஞ்சிறு ஊந்துதுடிக்கும் உயிருக்கு 

வலு என்பதில் எனக்கு வலியே மறந்துவிட்டது 

கணவனின் இருசக்கரவண்டி மென்மையாய்ச் 

செல்லவும் என்னை ஆட்கொண்ட பயம் அவர்

இடுப்பை கைகளால் வளைத்துக்கொள்ள கண்களும்

இறுக சொருகிக்கொண்டன

மண்ணில் சாயமுன் உலகிற்கோர் என்னுதிரத்தின்

சாயலை அவரின் கைகள் தாங்கி முத்தமிடும் சுவடு

என் மனக்கண்ணிற் பதிந்து இதயத்தோடு ஒத்துத்துடித்தது

வாரம் இருமுறை வைத்தியநிபுணரின் வாடிக்கையாளராய் 

குருதி தானம் பெறும் யாசகி 

என் மழலைக்காய் சிறிது திருடிவைத்திருக்கிறேன்

உதிர்ந்த கேஷங்கள் தரை தவழ மிகுதி இருப்பவை 

பின்னலிட்டு நிலைக்கண்ணாடியில் விம்பமாய் 

ஜொலிக்க வயிற்றின் தொந்தியின் அழகு இமைக்க மறுக்கிறது

முதுகெலும்பின் தண்டுவடம் ஊசி வலியில் 

நொய்தலாக பேழை வயிற்றின் சுமை சுகத்தின் 

கணமாய் தலை நிமிர்த்திய நேர் நடையில் கௌரவம் பெறுகிறது

மெலிந்த தேகத்தில் சுவாசிக்கத் திடம் இன்றி 

ஒட்சிசன் முகக்கவசத்தின் துணையோடு 

என் சிறு உயிரும் சுவாசிக்கின்றது

ருசியறியா நா உணர்வற்று உணவை 

வெறுப்பினும் உட்சாகமாய் வேண்டி 

விரும்பி உண்கின்றேன் ஊட்டச்சத்தின் பிரதிபலன் 

என் சிசுவிற்கு வந்தடையட்டும்

சீராட்டி பாராட்டிட உன் பக்கமில்லா 

பாவியாவேன் என்றே உன் பாதம் தொட 

இறையாசியுடன் ஒரு பெண் குழந்தைக்காய் 

அனுதினமும் வேண்டிநிற்கின்றேன்

பாவ விமோட்ஷனம் பெற தகுதியற்றவள் நான் 

சுயநலக்காரி இவ்வுலகில் உன்னைப் பிரசவிக்க 

புற்றுநோய் பூண்ட தேகத்தை ஆடையாய் அணிந்துள்ளேன் நிரந்தரமாய்

தாயாய் கடமையாற்ற என் இன்னுயிர் உலகுநீர்ப்பினும் 

சேயாய் எனை பாவனை செய்ய

உன் அப்பாவின் மறு தாயாய் தாலாட்ட தினமும்

உன்னைத் தடவிக்கொடுத்து மன்றாடுகின்றேன்

எத்தனையோ சாகசங்கள் புரியும் பெண்மணிகள் 

பலர் மத்தியில் சாதனையாய் உனை கருவிற்சுமந்து 

சுகநலத்துடன் ஈன்றெடுப்பதே

என் வாழ்நாட்சுமைகளிற்கேற்ற செல்வம்

நான் மீண்டும் அறிமுகமாகின்றேன்

நான் மீண்டும் புதிதாக 

உனக்கு அறிமுகமாகின்றேன்

என் முழுப்பெயர் முதல் 

செல்லப்பெயர் வரை அறிய

நீ மீண்டும் முயன்றுகொள்

உனக்கு ஆவலான அலாதிப்பிரியமான

விடையங்களை அறிய மீண்டும் 

வினாக்களைத் தொடுக்கின்றேன்

நீண்ட உரையாடல்கள் நீளமான இரவுகள்

பகட்டான பகல் மாலை வேளையும் தாண்டி

புதிய ஒரு தினத்தை மீண்டும் அமைக்கட்டும்

மணித்துளிகளுடன் உன் நினைவுத்துளிகளும்

ஒட்டிக்கொண்டு நிமிடமுள் ஸ்தம்பித்துப்போகட்டும்

கைவண்ணங்கள் பல உன்வண்ணம் 

காண்பித்தலில் வெகுமதி பெற்ற இறுமாப்பு 

இதயத்தில் மீண்டும் துடிக்கட்டும்

புரிந்துணர்வற்ற புரிதல்கள் மூண்டுபோன 

கசப்பு வார்த்தைகள் பரிசுத்தமான அன்பை

மீண்டும் பரிசீலிப்பதை தவிர்த்துக்கொள்ளட்டும்

நான் என்னையும் நீ உன்னையும் நேசிக்கச்செய்யும்

பரிபாசை யுக்திகள் நிலைக்கண்ணாடி விம்பத்தில் 

மீண்டும் இரசிக்கும் இரசணையூட்டட்டும்

நீ நீவீராய் செல்ல நான் நலிவுற்றுப்போக 

சங்கடமான சந்தேகத்தேக்கத்தில் நறுமலரும் பூக்க மீண்டும் கடிகார முட்கள் சுழறட்டும்

பழைய புத்தகத்தில் புதிய அத்தியாயம் 

சுவாரஸ்யமான 

பகுதிகளை மென்மையான 

தோகை கொண்டு புனரமைக்கட்டும்

மீண்டும் மீண்டும் அறிமுகமாகும் 

புதியவர்கள் போல்

தேடலும் போலி ஊடலும் 

ஊக்கமளிக்கும் உறவுவிற்காய் 

நான் மீண்டும் அறிமுகமாகின்றேன்

என்னை அழவைத்தவர்களுக்கு நன்றி

என்னை அழவைத்தவர்களுக்கெல்லாம் மனமார நன்றி சொல்கின்றேன் இந்த வேளையில்

இந்தக் கல்லிலும் ஈரம் இருப்பதாய் உணர்த்துவதற்கு 

அன்பை தற்காலிகமாய் அடகு வைத்தீர்கள்

கண்ணில் ஈரம் வருவதற்காய் சொல்லால் எத்தனை

ஈட்டி அம்புகளை என் மனதில் பிரயோகித்திருப்பீர்கள்

நம்பிக்கையை விதைப்பதற்கு எத்தனை நாட்கள்

கண்ணயறாமல் நிஜமுகங்களை வேளாண்மை 

செய்யாமல் காத்திருந்திருப்பீர்கள்

பொய்யான வார்த்தைகளை நிஜமென உணர்த்த

எத்தனை அரும்பாடுபட்டு புன்னகையை

கண்களில் காண்பித்திருப்பீர்கள்

நிழலாய் பின்தொடர்ந்து உயிராய் காப்பதாய்

பொய் வாக்கினை அளிக்க மனதை எப்படி

திடப்படுத்தியிருப்பீர்கள்

கண்கலங்கிய நொடியெல்லாம் கரம்பற்றி 

பாசப்பிணைப்பை வலுப்படுத்த வலியவந்து

உறவாடும் நளினங்களை எப்படி கையாண்டிருப்பீர்கள்

 

இத்தனையும் ஒருநாள் உதறலுக்காய் உங்களை 

மாற்றிக்கொண்டீர்களே என் கண்ணீரில்

இனி இவை இடம் பெறாத நன்றி மட்டுமே உங்களுக்கு

சிரிப்பு போலி பிரதிபலிப்பு

என்றும் இனிமையான சிரிப்பொலியும்

செஞ்சந்தன முகப்பொலிவும்

மனதை வசப்படுத்தும் இன்மொழியும்

நேர்த்தியான இஸ்திரிக்கப்பட்ட உடையும்

பொய் கூறிவிடலாம்

மகவற்ற தாய் மடிக்கு நற்புதல்வனாய்

ஆடவண் துணையற்ற பெண்ணின் தமையனாய்

ஈன்றவனற்ற பிஞ்சு மழலையின் தகப்பனாய்

சகமும் பகிரும் தோழனாய்

உறவுமுறியடித்து விடலாம்

செஞ்சோலையும் சாலையோர நிழலும்

கொட்டும் அருவி மழைச்சாரலும்

வயலும் புல்வெளிநிலமும்

மலைத்தொடர் கடற்பரப்பு மணல் மண்ணும்

கண்ணிற்கு காட்சியற்றும் போகலாம்

முதல் விசும்பின் மழைத்துளியும் 

அதில் எழுnம் மண்வாசமும் 

பால்வாடை வீசும் மழலை அமுதும்

வெண்புகை பனித்துளி படர்ந்த மலர் மொட்டுக்களும் 

தேன் வண்டின் ரீங்காரத்தில் ஓடி விளையாடும் 

அணிலும் சிறு பட்சிகளும் இதமற்றுப் போகலாம்

அயலவர்களின் சலசலப்பான பேச்சுகளும் 

பத்திரிகை நடுப்பக்கத்து கிசுகிசுப்பான பேச்சுகளும் 

நவீன நங்கையின் நளினமான பேச்சிலும் 

காரியவாதியின் கபடமான பேச்சிலும் 

கடமையதிகாரியின் கடுமையான பேச்சிலும்

இனி சுவாரஸ்யம் குறைந்துவிடலாம்

அருளாசிபுரியும் இறைவனடி துணைநிற்காதென

அகவிழி சுடர் அணைந்து இருட்டான ஓர் 

ஓசையறியா அறையில் மேல் முகட்டில் கற்பனைத் திரையை 

அங்குமிங்குமாய் அலைய விடலாம்

காலன் பிடியில் கைவிலங்கின்றி இனி 

எவர் சித்தம் என்றே இங்ஙனம் இனிதாய் நிறைவேற்றிய 

மேடை நாடகத்தில் தன் கதாப்பாத்திரத்தை 

விருப்பு வெறுப்பின்றி நிறைவேற்றம் செய்யலாம்

நிர்க்கதியற்ற நிம்மதி தொலைத்தவனிற்கு 

அன்பாய் அருகில் அணைத்து அமர்ந்து 

தலைகோதி மடிமீது

ஒரு நிமிட பாசப்பிணைப்பிற்கு 

மனம் தேடும் அன்பானவர் இல்லாவிட்டால் 

அவன் சிரிப்பு போலி பிரதிபலிப்பாய் அமைந்துவிடலாம்

மறக்கமுடியுமா

மறக்கமுடியுமா

உன்னோடு பள்ளிப்பருவம் 

தொட்டு இன்று வரையிலான நினைவுச் சிற்பங்கள் 

ஒவ்வொன்றையும் அவை ஒவ்வொன்றாய் 

இதயத்தில் ஆழமாய் நான் பதித்த கல்வெட்டுக்கள்

இணையங்களில் இல்லை இதயங்களில் 

ஆரம்பித்த எம் அன்புப் பரிமாற்றங்கள் இடையிடையே 

ஆயிரம் பெரும் சண்டைகள்

ஒவ்வோர் சண்டை முடிவினிலும் 

புன்னகைத்தே உன்னிடம் வருவேன் 

நீண்ட மண்றாடலின் 

பின் மன்னிக்க வேண்டுவேன் 

பதிலாய் நீயும் கேலி செய்வாய்

கேலிகளே இன்று கேள்விகளாகின

ஒவ்வொரு பிரிவிலும் என் தேடல் இருக்கும்

தேடலின் பலனாய் நீ கிடைப்பாய்

ஊடலிலும் தேடலிலும் மாதங்களும் ஓட வருடமும் புரண்டோடியது

நீயும் வாலிபனானாய் நானும் இளவஞ்சியானேன்

இருந்தும் இந்த வாக்குவாதங்கள் நீண்டே தான் சென்றன 

இந்த வாய்ப்பேச்சுக்கள் இல்லாத நிலை 

வருமெனத் தெரிந்திருந்தால் நான் வாய்திறக்காமலே 

காலத்தை கடத்தியிருப்பேன்

அன்பான அக்கறைகளில் அடுக்களை சமையும்

என் உரையாடலோடே நடந்தது

எந்தன் பரிசு பொம்மைகள் உந்தன் கண்ணாடிப் 

பெட்டிகுள் காட்சியளித்தது

உனக்காய் வாங்கிய சட்டை கூட

உன் தம்பிக்கோ அளவானது

பக்குவமான வயதில்லை

பக்குவம் சொல்லித்தர யாருமில்லை

மண்ணோடு புரண்டழுது கண்ணீர் வடித்தாலும்

வானத்து விண்மீன்கள் கையில்

தவழ்வது இல்லை

நீயோ கடல்கடந்து போனாய்

நானோ எனை மறந்துபோனேன்

காலங்களும் கடந்தன

கடதாசி கணினி மயமாய் உருவெடுத்தன

மீண்டும் அழைப்பு விடுத்தேன்

மறுபக்கத்தில் பதிலளிக்க நீ

மீண்டும் நட்புக்கு பாலமிட்டேன்

நீயோ வேடம் என்றாய்

போகமனமில்லை என்றேன்

போடி என் வாழ்விலிருந்து என துரத்திவிட்டாய்

காரணம் என்னவோ நீயும் சொல்லவில்லை 

நானும் கேட்கவில்லை

கேட்பதிலும் பலனில்லை என்கே அறிந்தேன்

என்னதான் காரணமோ எதற்காய் இந்த காரியமோ

கானகமும் சொல்லும் என் சோகக்கதை

சோ எனப் பொழிந்த மழை

என் கண்ணீரைக் கழுவிக் கழுவி உப்பாய்போனது

உன் நிஜாபகங்கள் மட்டும் கரைந்திடாத

சிலைமேல் எழுத்தாகின

தொல்லைகளினால் தொலையட்டும்

இந்த அன்பின் இராச்சியம்

காலங்களின் கட்டளைகளை நிறைவேற்றியே

காத்திருக்கும் காத்திருப்புகள் 

பிரயோசமற்றதாய் களவாடிப்போன

இதயத்தில் உனக்கான நியாபகங்கள்

மட்டும் பகிரங்கமாக பதுக்கிவைக்கப்பட்டுள்ளன

ஆண்பெண் நட்பின் அளவும் அளவுகோலும்

நீ அறிந்துவிட்டாய் இன்னும் நான் அறியாமல்

இருப்பின் அது என்தவறே 

முட்டுக்கட்டைகளால் என்னுடன் முரண்பாடிடாதே

ஒதுங்கி ஓரமாய் இன்னும் மறவாமல் தவிக்கின்றேன்