நார்த்திகவாதி யார்?

               

ஆர்த்திகன் என தன்னைத் தானே தம்பட்டம் 

அடித்துக்கொள்பவனை எதேற்ச்சையாய்

கண்டேன் அவனோ என்னை 

நார்த்திகன் என ஏளனமாய்ப் பார்த்தான்

எள்ளளவேனும் இடைவெளி நிரப்ப கிள்ளும் 

வார்த்தைகளால் வினவ நினைத்தவன் 

போலிப் புன்முறுவலுடன் சகா என்றான்

உங்கள் வயலில் விளைச்சல் எப்படி 

எல்லாம் இறைவன் சித்தம் என்றான் 

பாடுபட்டு வியர்வை சிந்தியவன் விவசாயி 

அவன் நலனை வேண்டுங்கள் என்றேன் 

மழையும் வெயிலும் இறைவனின் படைப்பு 

ஏன் வார்த்தைகளில் நையப்புடைப்பு என்றான்

பனை மூழ்கும் வெள்ளத்தையும் விறகெரியும்

கொழுந்தணல் வெயிலையும் அதே இறைவன் தானே

படைத்திருக்கவேண்டும் என்றேன் நான்

வாணிவிழாவில் சிறப்புறையாற்ற 

வரவேற்கிறேன் என்றான் 

எதற்காக வாணிவிழா அதன் முக்கியத்துவம் 

தான் என்ன என்றேன்

கல்வியின் அதிபதி சரஸ்வதிதேவி உள்ளம் மகிழ்ந்தால் 

மாணவர் கல்வி சிறக்கும் என்றான்

காதுச்சவ்வு கிழிய காணொளிப் பாடலை காலை மாலை 

இடைவெளியற்று உரக்க ஒலிபெருக்கினால் 

சாந்த சொரூபிணி சரஸ்வதியே ஓடிவிடுவாள் என்றேன்

மாரிமுத்துவின் மகள் அம்மைபோட்டு படுத்திருக்காள் 

அந்தப்பக்கம் போய்விடாதே என்றான் 

அம்மனை தரிசிக்கத்தானே ஆலயத்தோறும் ஆராதனை செய்வீர்கள் 

அம்மனே நேரில் வந்தால் ஏன் ஓடுகிறீர்கள் என்றேன்

அம்மனின் குறைபாடு அம்மன் கோபிக்கும்

தொற்றிவிடும் சரியான உபத்திரம் என்றான்

நீதான் பல தொண்டுகள் செய்கிறாயே

எப்படி அம்மனுக்கு குறைவரும் 

அம்மை எப்படி உனக்கு வரும் என்றேன்

கோவில் சந்நிதானம் நேரே கால் நீட்டாதே என்றான் 

காலில் இரத்த ஓட்டம் சிறிது சரிவரும்வரை பொறு என்றேன் 

கூடாது கூடாது

சுவாமி கோபிக்கும் என்றான் 

சந்நிதானத்திலும் கற்பகிரகத்திலும் மட்டும் தான் 

கடவுள் இருக்கிறாரா

சர்வவியாபகம் என்று சமயப்புத்தகத்தில் படித்தது 

பொய்யா என்று கேட்டேன்

பால்குடம் பவனிவர பாலமுருகன் கோயில் திருப்பணியில் 

கலந்துகொள்ள வருவாயா என்றான்

பசியில் வாடும் தாயற்ற பிஞ்சுக்கும் 

பட்டினியில் வறுமை வாட்ட கஞ்சி குடிக்கும் ஏழைக்கும் 

இந்தப்பால் கிடைத்திருந்தால் ஏன் கள்ளிப்பாலை

வலுக்கட்டாயமாய் பருக்கப்போகிறான் என்றேன்

எல்லாம் தங்கத்தால் வெய்யப்பட்ட கூரையில் 

குடிகொண்ட சந்நிதியான் பார்த்துக்கொள்வான் என்றான் 

அந்த தங்கக்கூரையை விற்றாலே வேறு நாட்டில் 

கையேந்தும் நிலை 

நம் நாட்டுக்கே தேவையில்லையே என்றேன்

போடா போ நீ இன்னும் மாறவில்லை என்றான் சலிப்போடு 

உங்கள் இதயங்களிலும் எண்ணங்களிலும் மாற்றம் காணும் வரை 

பரம்பரை அலகில் இதுவும் ஒட்டிக்கொள்ளும் கசடாக 

அதை என்னைப்போல் ஒருவன் முளைத்துக்கொண்டே இருப்பான் 

தூய்மையாக்க என்றேன் 

மதுகிண்ணமும் கதைபேசும்

கண்ணே உன் நினைவுகள் எல்லாம்

கற்பனைக் கனவுகளாய் கலைத்திட

கையில் ஏந்தினேன் மதுக்குவளை

கவலைகள் தீர வேறு மருந்தில்லை

குவளை வளைவுகளை உன்

கமலக்கன்னங்கள் தாமரை இதழாய்

கையேந்தினேன் நீயும் தவழ்ந்தாய் என்

கரங்களில் அந்திசாயும் வேளை எல்லாம்

கிண்ணத்தின் கழுத்துப்பிடியை

கைபற்றும் போதெல்லாம் உன் சங்குக்

கழுத்துவளைவை என் விரல்கள் மீட்டும்

கல்வி சரஸ்வதி வீணையாய் இசைத்தேன்

கூவும் முகமறியா கருங்குயிலும்

கீச்சிடும் சின்ன அணில் பிள்ளைகளும்

காலைவேளையில் துயில் களைய

கண்ணீராய் ஓடுகிறது என் ஏக்கங்கள் 

கேலியாய் நோட்டம் விடும் அயலவர்

கண்களுக்கு கேளிக்கை வேடம் பூண்ட

கோமாளி நான் மாது உன்னை மறக்க 

கிண்ணத்தில் மது உன்னைப் புசித்தேன்

கைதியாய் மனச்சிறையில் அடைக்கப்பட்டு

குற்றவாளிக்கூண்டில் உன்னை சிந்தையால்

கட்டிக்கொண்டு அவிழ்க்கமுடியா வலிகளை

குவளையில் மதுவோடு பேசித்தீர்க்கின்றேன்

களவாடிய பொழுதுகள் எல்லாம் கன்னி

கைவளையலாய்  கடிவாளமிட

கையில் குவளையின் முகமும் அவள் 

கண்ணாடி வளையலாய் கதைபேசுகின்றேன்

கதை கதையாப் பேசுகின்றேன்

கண்ணீரும் தீரவில்லை கண்ணிலிருத்து

கற்பனையும் மீளவில்லை உன்னிலிருந்து

கைக்குவளை மதுவும் போதவில்லை பெண்ணே

கணத்த காதல் கசடிலிருந்து

விடைபெறுகிறேன்

இன்றுதான் எனக்குக் கடைசிநாள் 

என்று அதிகாலைச்சேவல் உரக்கக் 

கூவுவதற்கு முன்னே நித்திரைப்பாயில் 

என் அகக்கண்கள் முழித்துக்கொண்டன

ஆர்ப்பாட்டமில்லா காலை வேளை 

எல்லோர்மனதிலும் ஓர் கலக்கத்தை

மௌனமாய் விதைத்திருப்பதை

என்னால் ஊகிக்கமுடிந்தது

அம்மா சுடும் முறுகலான நெய்த்தோசை

தட்டில் நிரம்பி வழிய காரமான மிளகாய்ச்சம்பல்

நாக்கின் சுவைநரம்புகளையும் தாண்டி 

நாசியில் புரக்கேறி என்னை விழிப்பூட்டவே

அம்மாவின் தலையில் மூன்று தட்டல்

உணவுக்குழாயை சீராக்கியது

கணக்கு வாத்தியார் கரும்பலகையை விட்டு

என் பயணப்பைகளில் பொருட்களை

திருப்தியற்றதாய் கணக்கிட்டுக்கொண்டிருந்தார்

வருடம் முழுவதும் நான் சுகவாசியாய் வாழ்வதற்கு

ஜாடி ஜாடியாய் இனிப்பு உறைப்பு உவர்ப்பில் 

உருப்படிகள் பல உலர்ந்ததாய் 

உருட்டித்திரட்டி வைத்துக்கொண்டிருந்தவளின்

கண்கள் சிவப்புக்கோவைப் பழமாய் பொங்கியிருந்தன

இரவிரவாய் அழுதிருப்பால் போலும்

பந்தாட்டம் விளையாட்டில் இன்று கவனம் 

செலுத்தாத மகள் நாளை பூப்படைந்தால்

பூவால் அலங்கரிக்க அருகில் இருப்பேனோ என்ற

அச்சம் தழுவிய தழுவல் ஏனோ நீங்க மனமில்லை

வீட்டின் வீரனாம் செல்லமகன் சற்றுக்கோபத்துடன்

மூலையில் மறைந்துகொண்டு என்னைப் பார்க்கும்

பார்வைக்கு விடைகொடுக்கத்தெரியாதவனாய்

தயங்கத்துடன் முன்னேறினேன்

ஐந்தறிவு ஜீவன் அவன் முகம்கூட இன்று 

வாடிப்போயிருந்தது ஏக்கத்தில் வாலாட்டி
என் காலைப்பின்னியிருந்தான் எடுத்துவிட

மனமில்லாமல் தலையைத் தடவிக்கொடுத்தேன்

என் பயணப்பைகள் நிரம்பிவிட்டன

என்னுடனான புகைப்படங்கள் பெரிதாக்கி

சுவரில் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்தன

சாமி விளக்கு பிரகாசமாய் எரிந்துகொண்டிருந்தது

வீட்டில் அனைத்து மின் உபகரணங்களும்

துண்டிக்கப்பட்டிருந்தன

அனைவரும் என்னை வழியனுப்ப

வாசலில் நிற்கின்றார்கள்

அம்மாவின் கால்பிடிப்புக்கு தைலம்

தேய்க்கத்தவறியவன்

அப்பாவின் பழைய மூக்குக்கண்ணாடியை

சரி செய்ய இயலாதவன்

செல்லமகளுக்கு தைரியம் கற்பிக்க

அருகில் இல்லாதவன்

குட்டிப்பையனின் வாலுச்சேட்டையில்

பங்கு கொள்ளாதவன் 

மனைவியின் கண்களின் காதலை

இரசிக்கும் பாக்கியமற்றவன்

செல்லப்பிராணியின் நிகரற்ற அன்பிற்கு

தோழனாய் தலைவணங்காதவன்

மனைவி என்னை இறுக அணைத்து

என் இதயத்துடிப்பில் 

மனமாறினால் நானோ

இத்துடிப்பின் இறுதிவரை 

நம்நாட்டின் நன்மைக்கென்று

எண்ணிக்கொண்டேன்

தீர்காயுளுடன் வாழ்வாய்

என அன்னை ஆசீர்வதித்தாள் 

ஆயுள் வரை அன்னைநாட்டிற்கு என்னை 

அர்ப்பணம் செய்துவிட்டேன்

அப்பா கதை சொல்லுங்க என்று

கேட்ட மகளிடம் நாளைய

சரித்திரத்தின் வெற்றிவாகை 

பற்றிக் கூற எண்ணியிருந்தேன்

போய் வருகிறேன் என நம்பிக்கையாய்க் கூறமுடியவில்லை

எத்தனை பொதிகள் இருந்தாலும் தோள்பட்டையில்

நாட்டின் சுமையைத் தான் சுமக்கப்போகிறேன்

அலங்கரிக்கும் என் புகைப்படங்கள் ஒருநாள் 

மாலையுடன் வீரவணக்கத்திற்கு தயாராக இருக்கும்

சாமி விளக்கு ஒரு நாள் என் கல்லறையில் 

சுடர்விட்டு எரியும்

என்னை வீரசுவர்க்கம் செல்ல இராஜமரியாதையுடன்

உலகமே வழியனுப்புவதில் ஐயமில்லை என்று

என்னுள் நினைத்துக்கொண்டு விடைபெறுகிறேன்

தோழா சற்றுத் தோள்கொடு

உயிர்நண்பா

மாற்றான் தாய் வயிற்று சகோதரா

ஆண் உலகின் அன்புயிரே

எனக்கு உதவி செய்

இருட்டைக் கண்டு எனக்குப் பயமில்லை 

ஆனால் 

மனித வேட்டைக்காக பின்தொடரும் 

மனிதமிருகங்களின் கால் தடத்திற்கு அஞ்சுகிறேன்

நீண்ட தூரம் தனிமையில் பயணிப்பதில் 

அலுத்துக்கொள்ளவில்லை

ஆனால்

வேண்டா உரசுதலில் தேகத்தில் வெறுப்பை 

வளப்போரும் வார்த்தைகளால் வஞ்சனை செய்வோரும் 

அருகில் அமர்வதை எண்ணி அஞ்சுகிறேன்

பொறுப்புக்களை சுமப்பதில் சளைக்கவில்லை 

ஆனால்

கடமைக்குச் செல்லுமிடத்தில் கயவர்கள் 

சூழ்ந்திருப்பதை எண்ணி அஞ்சுகிறேன்

காதலில் கண்கவரப்பட்டு களத்திலிறங்க தயக்கமில்லை 

ஆனால்

காதல் என்ற வார்த்தை மட்டும் கூறி

காமுகரின் மூர்க்கச்செயலுக்கு

மனதில் இடம்கொடுக்க அஞ்சுகிறேன்

ஆண்களால் அழிவேற்படும் காலத்திலும்

கண்ணியமாய் கடந்து செல்லும்

நல்வர்க்க தலைவன் 

வழி கடைப்பிடிக்கும் ஆடவன் 

கண்ணில் உருத்தலின்றி

வாழும் யோகியன் நீ பார்த்தா

கலக்கமுற்றவேளைகளில் எல்லாம்

உயிர்நண்பா

மாற்றான் தாய் வயிற்று சகோதரா

ஆண் உலகின் அன்புயிரே

எனக்கு உதவி செய்

உனக்கும் எனக்கும் விடுதலை

                                                                                              

உனக்கும் எனக்கும் விடுதலை

கிடைத்துப் பல ஆண்டுகள் ஆகிவிட்டன.

நீ நீயாகிய விடுதலை. 

நான் நானாகிய விடுதலை.

எந்த முடிவுகளிலும் இருவர்பால் 

சார்ந்தவை எனும் கருத்தில் 

என் நச்சரிப்பிலிருந்து உனக்கு விடுதலை

நேரத்தை வீணாக்குகிறாய் என்னும் 

பழியிலிருந்து எனக்கு  விடுதலை

உன்நலனுக்காய் மண்றாடல்கள் பல

அக்கறையான கரிசணை தினம்

இதையெல்லாம் நிறுத்தியதில் 

எனக்கு விடுதலை

இதெல்லாம் மூடச்செயல் என்று 

முடக்கியதில் உனக்கு விடுதலை

அன்பான வார்த்தைகள் நேரடி சந்திப்புகள்

பேரிடியான சண்டைக்கு மருந்தென்பதில்

என்னை உதாசீனப்படுத்துவதிலிருந்து

உனக்கு விடுதலை

ஏங்கித்திவிக்கும் ஏக்கத்திலிருந்து

எனக்கு விடுதலை

ஒருமுறையாவது அழைப்பு விடுத்து 

ஹலோ எனும் வார்த்தையில்

அத்தனையும் பேசியதாய் 

மமதை கொள்ளும் 

என் நினைவுகளுக்கு விடுதலை

ஓர் வார்த்தையிலே முழுநடிப்பையும் 

காண்பிப்பதிலிருந்து உனக்கு விடுதலை

அன்புப்பரிசுகள் அன்பை மென்மேலும் 

வாரிவழங்களிலும் தேவைகள் அறிந்து 

பூர்த்தி செய்வதிலும் நேர்த்தியான உபாதை 

என்பதிலிருந்து எனக்கு விடுதலை

அதை கண்ணாடிப்பெட்டிக்குள் சலிப்போடு 

மறைத்து வைப்பதில் உனக்கு விடுதலை

முழுஉலகத்தையும் உன்னுள் செலுத்தி 

திக்கற்றவளுக்கு உன் ப்ரியமே துணை

என்பதிலிருந்து எனக்கு விடுதலை

என் உலகத்தில் நீ ஜடமாய்க்கூட

இல்லை என்பதை எனக்குணர்த்துவதிலிருந்து 

உனக்கு விடுதலை

எத்தனை ஆடவண் கண்ணில் படினும்

உன்னைத்தேடி நாடிவரும் என் 

சிந்தனையிலிருந்து எனக்கு விடுதலை

அதையே ஆணவமாய் எண்ணி

அநீதிசெய்யும் உனக்கு விடுதலை

வருடங்கள் கடந்தும் உனைமறவாத உயிர்

உடலில் இருந்து எனக்கு விடுதலை

வருடங்கள் தான் கடந்தாலும் 

பிடிகொடுக்காத உன் கோபம் கண்ணீரால்

இன்று உனக்கு விடுதலை

மண்ணைக் காதலித்திருக்கலாம்

உன்னைக் காதலித்ததற்கு 

மண்ணைக் காதலித்திருக்கலாம். 

இரண்டின் முடிவிலும் 

மண்ணோடு மண்ணாய்ப் போவதுதானே நியதி

அன்பான வார்த்தைகளுக்கும் கனிவான 

கரிசணைக்கும் கரைந்துபோகாமல் 

வீரத்தமிழ் வீழாது விண்ணிலும்

ஆலம் வித்துக்காளாய் விளைச்சல் காட்ட

உன்னைக் காதலித்ததற்கு மண்ணைக் காதலித்திருக்கலாம். 

காஞ்சிவரம் பட்டுக்களின் இஸ்திரி மடிப்புக்கள்

நேர்த்தியாய் நேர்கோட்டிட வர்ணங்களில் 

வனப்பேன் உன் கருவிழியில் கண்ணா 

என்று கர்வம் கொள்ளாமல் 

காக்கி உடையோ கிழிஞ்சல் கந்தையோ

மண்மகள் அடையாளம் எனக்காட்ட

உன்னைக் காதலித்ததற்கு மண்ணைக் காதலித்திருக்கலாம். 

பத்துப்பவுன் திருமாங்கல்யம் வெகுவிரைவாய் 

கழுத்தில் ஏற மஞ்சல் மேனி மையல் 

கொண்டு நாணம் கூடி செக்கச்

சிவப்பதற்கு எதிரியின் பிடியிலும்

உன் விதி நீ எழுத மரணமே

மந்திரமாம் சைனைட்டுக் குப்பியுடன் 

கறுப்புக்கயிறு வீரவணக்கத்தைக்காட்ட

உன்னைக் காதலித்ததற்கு மண்ணைக் காதலித்திருக்கலாம். 

பூச்செண்டு கையில்லேந்தி மணமேடை 

மணம் கமழ வாச ரோஜா வாடிவிடாமல்

பன்னீர்த்தெளித்து புதுமலர்ச்சி கொடுக்க

பூமாரி பொழியும் தோட்டாக்களின் உறைவிடம்

துப்பாக்கி முனையுன் துஸ்டனை தூளாக்கும்

துடிக்கும் கரங்களிற்கு துர்பாக்கியவதி நான்

உன்னைக் காதலித்ததற்கு மண்ணைக் காதலித்திருக்கலாம். 

ஒற்றைக்கையொப்பத்தில் உன்னைச் சரண்டைந்து

இருவர் சாட்சியில் இறுதிவரை உன்னில் மாட்சி காண 

நாமம் பொறித்த கல்லறைகளில் எரியும்  

விளக்குக்கூட தலைவணங்கி என் மண்ணின் 

காதற்புகழ் பாடி வையமும் வரவேற்க

உன்னைக் காதலித்ததற்கு மண்ணைக் காதலித்திருக்கலாம். 

உனக்கும் உற்றாருக்கும் உறங்காமல் 

ஊதியமற்ற ஊழியம் பார்த்து உயிர்மூச்சுத்துறந்து

மண்ணில் உறங்கிக்கிடப்பதிலும்

தளர்வான நிலையிலும் தைரியமாய் போரடி

மண்ணில் மக்கிய உரமாகிப்போனாலும் 

ஒரு விதையை விளையச் செய்து அதன் 

கொடும்விசத்தில் விரோதி வீழ்த்தப்பட

உன்னைக் காதலித்ததற்கு மண்ணைக் காதலித்திருக்கலாம்.