முகநூலிலும் சரி
முகமறியா நபராயினும் சரி
Rest In Peace என்று கடந்துவிட
ஏனோ ஒப்புக்கொள்ளவில்லை
சிலரது மரணச்செய்திகள்
படுக்கையிலே பல காலம் தத்தளிப்பவன்
வேண்டிக்கூட இரங்காத கடவுள்
விருப்பம் உள்ளவன் வாழ்வைத் தட்டிப்பறிக்கின்றான்
காரணம் கேட்டால் விதி வலியது என்று பழிபோடுகின்றான்
வாழ்நாளெல்லாம் வறுமையில் வாடியவன்
வசதி வந்து அனுபவிக்கும் தறுவாயில்
வாழ்விழந்துபோகிறான்
சமுத்திரத்தின் கரை தாண்டி நிலம் தொடும் நிமிடம்
பலன் பெறமுன் கரைந்து போகின்றான்
இலட்சியங்களில் திமிர் கொண்டவன்
சுயவிருப்பை துறக்கின்றான்
விருப்பங்களின் தேவை விரலளவு முட்ட
விசும்பைத் துறக்கின்றாய்
ஆண்டாய் அளந்தாய் ஆசையுறவுகள் பல கண்டு
மாண்டாய் மண்ணில் என்னும் வரலாறு தாண்டி
பிறப்பின் பயன்காணா வயதில் உலகெய்தினாய்
சிறுபயிர் கருகியதன் வலி கண்களில் நீராய்
இறப்பிற்கு நியதியும் இல்லை எல்லையும் இல்லை
நிழல்களாய்த் தொடரும் ஏதோ ஓர் உறவிற்கு மட்டும்
ஏன் இதயத்தைப் படைத்து அதில்
ரணங்களை பதிக்கின்றோம்
ஆன்மாவிற்கு உடல் உறவல்ல ஆனால்
மனிதம் மற்றும் பகுத்தறிவு எங்கோ
ஓர் துயர் சம்பவத்தில்
தன்னையறியாது உளவேதனையுடன்
விட்டுச்செல்கிறது
Rest In Peace
